CECHY ROZWOJOWE DZIECKA 3– LETNIEGO
-
Dziecko 3–letnie jest ruchliwe, charakteryzuje je tzw.: „rozrzutność ruchowa związana z przewagą procesów pobudzania nad procesami hamowania wewnętrznego. Jego ruchom brakuje precyzji dokładności.
-
Dziecko w tym wieku przyswoiło sobie już wszystkie formy ruchu, ale ruchy te są jeszcze mało skoordynowane.
-
Dzieci często są jeszcze mało samodzielne i wymagają pomocy dorosłych (np. przy ubieraniu się, rozbieraniu, korzystaniu z toalety).
-
Chętnie podejmują zabawową działalność manipulacyjną – lubią bawić się w piaskownicy, masą plastyczną, klockami, lubią malować szczególnie palcami i na dużych powierzchniach. Chętnie rysują, chociaż ich chwyt bywa dłoniowy, a pracę kończą bardzo szybko po wykonaniu kilku pionowych lub poziomych kresek. Szybko nabywają sprawności, a na ich pracach pojawiają się charakterystyczne dla tego okresu „głowonogi.
-
Wśród dzieci 3–letnich występują bardzo duże różnice rozwoju mowy. W grupie spotykamy trzylatka, który mówi zrozumiale, dużo i swobodnie, jak i tego, który dopiero zaczyna mówić. Wszystkie mają prawo rozwojowe do seplenienia, szeplenienia i nieprawidłowej artykulacji głoski „r „, jednak już w tym wieku warto objąć diagnozą logopedyczną te z wadliwym układem narządów artykulacyjnych lub dużym opóźnieniem rozwoju mowy w stosunku do rówieśników.
-
3–latki porozumiewają się za pomocą zdań, popełniając jeszcze wiele błędów gramatycznych. Mowa dzieci jest jeszcze egocentryczna. Wypowiedzi mają związek z tym, co dzieje się wokół, z określoną sytuacją, stąd mowa dziecka nosi nazwę sytuacyjnej.
-
Dziecko w wieku 3 lat charakteryzuje duża chwiejność emocjonalna, skłonność do przechodzenia z jednego nastroju w drugi, dlatego też niektóre dzieci mają trudności z włączeniem się do grupy przedszkolnej, nie potrafią sprostać wymaganiom, które stawia przed nimi nowe środowisko.
-
3–latek rozwiązuje zadania na płaszczyźnie manipulacyjnej i ruchowo – spostrzeżeniowej, w bezpośrednim kontakcie z przedmiotami, często przy współudziale dorosłych. Jego uwaga i pamięć mają charakter mimowolny.
-
Sensem kryzysu trzeciego roku życia jest protest dziecka potrzebującego samodzielności, w którym rodzi się poczucie autonomii i niezależności
-
Trzylatki są jeszcze indywidualistami, dlatego im są młodsze, tym częściej bawią się obok siebie, rzadko zabierają sobie zabawki. Mają już rozwiniętą wyobraźnię, zaczynają planować zabawy i czasem inicjują zabawy z dziećmi.
Źródło: Program wychowania przedszkolnego, Elżbieta Kordos
S. Owczarek Gimnastyka przedszkolaka, Warszawa 2001, WSiP
Opracowała: Renata Bartosiewicz, Iwona Tarkowska